Τι είναι ο τραυλισμός;

Ο τραυλισμός είναι μια διαταραχή επικοινωνίας συμπτώματα της οποίας είναι οι επαναλήψεις ήχων, συλλαβών, λέξεων και φράσεων, οι επιμηκύνσεις ήχων και οι απότομες διακοπές ήχων και συλλαβών.

Ο τραυλισμός εμφανίζεται στην ηλικία των 2 με 5. Κανένας δεν γνωρίζει τι τον προκαλεί.

Υπάρχει όμως γενετική προδιάθεση, καθώς τα παιδιά γονέων που τραυλίζουν είναι σε μεγαλύτερο κίνδυνο να αναπτύξουν και εκείνα τραυλισμό.

Tα αγόρια τραυλίζουν πιο συχνά από τα κορίτσια σε αναλογία 4 προς 1!

Ο τραυλισμός μπορεί να είναι διαφόρων μορφών:

Επαναλαμβανόμενοι ήχοι πχ κ-κ-κ-κ-κ-καρέκλα, ή παρατεταμένοι ήχοι σσσσσχολείο. Άλλα παιδιά κάνουν παύσεις μέσα στις συλλαβές ή μέσα στις λέξεις και άλλα δεν έχουν ομαλό και ρέοντα λόγο.

Μερικά παιδία  αγχώνονται τόσο πολύ στην προσπάθειά τους να μιλήσουν σωστά που αποκτούν κάποια τικς.
Ο τραυλισμός δεν είναι απλά μια διαταραχή λόγου, είναι μια διαταραχή επικοινωνίας. Μπορεί να μειώσει την αυτοπεποίθηση και αυτοεκτίμηση ενός παιδιού, να επηρεάσει τις σχέσεις του με άλλα παιδιά και να παρεμποδίσει την εκπαίδευσή του.

Το παιδί αποφεύγει να μιλάει και αποφεύγει την κοινωνική επαφή, φοβούμενο μήπως πέσει θύμα κοροϊδίας. Το παιδί αυτό μπορεί ξεφύγει της έγκαιρης διάγνωσης από γονείς και εκπαιδευτικούς.

Αρκετά  παιδιά 2-5 χρόνων, θα παρουσιάσουν έναν «παροδικό» τραυλισμό, σε περιόδους ταχείας ανάπτυξης του λόγου, και τον εκδηλώνουν κυρίως όταν είναι ενθουσιασμένα με κάτι.

Αν τα επεισόδια αυτά συμβαίνουν συχνά, μπορεί να προκαλέσουν ένταση και σ' αυτόν που μιλάει και σε εκείνον που τα ακούει. Ανυπόμονοι ενήλικες μπορεί να πιέσουν το παιδί να μιλήσει πιο γρήγορα, πιο καθαρά, πιο σωστά, το διακόπτουν, το διορθώνουν και αρχίζουν να μιλούν αντί για εκείνο, επιδεινώνοντας έτσι το πρόβλημα.
Καλό θα ήταν το παιδί να εκτιμηθεί από ειδικό Παιδίατρο-Αναπτυξιολόγο για να αξιολογηθούν όλες οι πτυχές της ανάπτυξης του.

Σε περίπτωση που ο τραυλισμός επιμένει, καλό είναι να καταφεύγουμε στην πρώιμη λογοθεραπευτική παρέμβαση, που μπορεί να αποτρέψει τον μόνιμο τραυλισμό.

Έρευνες δείχνουν πως η διάρκεια της θεραπείας στα παιδιά είναι μικρότερη από ότι στους ενήλικες.

Η θεραπεία έχει άριστα αποτελέσματα σε παιδιά προσχολικής ηλικίας, με ποσοστά επιτυχίας 95%.